Stel, u speelt met de gedachte om een oldtimer aan te schaffen. Waarom zou het dan geen Daf kunnen zijn? Natuurlijk: vroeger werd je niet serieus genomen als je Daf reed. Dat was een autootje voor oude dames of gehandicapten die niet konden schakelen… Daar kon je je toch niet in vertonen? Hoe anders is het als je nu in een Daf rijdt: overal zie je opgestoken duimen en draaien de hoofden mee als je langs rijdt in je echte Hollandse klassieker. En dat is niet voor niets: tussen 1958 en ca. 1975 was de Daf een kenmerkend stukje van de Nederlandse cultuur. Dat er van alles misging rond het imago van het autootje is inmiddels geschiedenis. Nu, enkele decennia na het einde van de productie, zijn we blij dat we af en toe nog een stukje Nederlands industrieel erfgoed  op de weg kunnen zien.

De overgebleven Dafjes worden nu liefdevol gekoesterd door hun bezitters en vol trots getoond aan de generaties die het autootje nooit gekend hebben. “Kon die echt even hard achteruit als vooruit rijden..?” Ja hoor – leg dan maar uit hoe de aandrijving van onze Dafjes werkt. Ze zijn weliswaar oud, maar nog steeds even uniek als in hun gloriejaren… Dus: als u overweegt om een oldtimer aan te schaffen, waarom zou het dan geen Daf kunnen zijn?